Του Γιώργου Μαραγκού
Σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα και η κοινωνία μας βιώνει συνθήκες εκφυλισμού, απαξίωσης ακόμη και κατάλυσης των δημοκρατικών θεσμών, πρωτοφανείς σε ολόκληρη τη μεταπολίτευση, επιβάλλεται η δικαιοσύνη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και του συνταγματικού της ρόλου λειτουργώντας ως θεματοφύλακας της ίδιας της δημοκρατίας.
Το τελευταίο διάστημα, οι πολίτες στη χώρα μας και όχι μόνο, μιας που τα σκάνδαλα που ταλανίζουν σε μόνιμη βάση την κανονικότητά μας πολλές φορές λαμβάνουν παγκόσμιες διαστάσεις, πολύ πέρα από τα όρια της ελληνικής επικράτειας, παρακολουθούμε αποσβολωμένοι καταστάσεις, καθεστωτικές πρακτικές και μεθοδεύσεις που μέχρι σήμερα φάνταζαν αδιανόητες.
Φαινόμενα και καταστάσεις σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο που βάλλουν κατά του πυρήνα της ίδιας της δημοκρατίας, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού – αφού δημιουργούνται επικίνδυνα πρότυπα ατιμωρησίας – αλλά και στην κατάλυση των δημοκρατικών κεκτημένων απαξιώνοντας επιδεικτικά το περί δικαίου αίσθημα. Καθεστωτικές πρακτικές και μεθοδεύσεις που εργαλειοποιούν τις δημοκρατικές διαδικασίες, υποσκάπτουν τους θεσμούς και σίγουρα δε συνάδουν με τη λειτουργία μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας.
Τα σκάνδαλα των υποκλοπών και των παράνομων παρακολουθήσεων, οι πολλαπλές υποθέσεις οικονομικής διαφθοράς πολιτικών προσώπων και αξιωματούχων οι οποίες, είτε μεμονωμένα είτε εν συνόλω, συνιστούν πρωτοφανή επίθεση στο δημόσιο πλούτο της χώρας μας, οι υποθέσεις παιδεραστίας, οι δολοφονίες δημοσιογράφων κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ., μιας που ο κατάλογος δείχνει ατελείωτος, δημιουργούν στην πλειοψηφία των πολιτών μια εικόνα παρακμής, καθεστωτισμού και άκρατης αλαζονείας. Μια δυσάρεστη πραγματικότητα στην οποία κυριαρχούν το κουκούλωμα, η ατιμωρησία, ο επιτηδευμένος αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης μέσω των ελεγχόμενων μιντιακών συγκροτημάτων και η επικράτηση ενός παρακράτους που καμία σχέση δεν έχει με τη δημοκρατία.
Μια εικόνα που δυστυχώς, στα στόματα πολλών, εντός και εκτός της Ελλάδας, μας αποδίδει τον χαρακτηρισμό της «Κολομβίας των Βαλκανίων». Ότι πιο άδικο και λυπηρό για μια χώρα η οποία αποτέλεσε το λίκνο της δημοκρατίας, για μια χώρα που με ιστορικούς αγώνες και αίμα κατάφερε να εγκαθιδρύσει ξανά τη δημοκρατία.
Διαβάζοντας και παρακολουθώντας τις τελευταίες ημέρες την άμεση αντίδραση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της βελγικής αστυνομίας και της δικαιοσύνης στο σκάνδαλο οικονομικής διαφθοράς «Qatar Gate», με την εμπλοκή ευρωβουλευτών και αξιωματούχων του Ευρωκοινοβουλίου, μεταξύ των οποίων και της Ελληνίδας ευρωβουλεύτριας ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, η οποία συνελήφθη και διεγράφη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με συνοπτικές διαδικασίες, δεν μπορείς παρά να μελαγχολείς, να απογοητεύεσαι και να εξοργίζεσαι.
Να μελαγχολείς, να απογοητεύεσαι και να εξοργίζεσαι διαπιστώνοντας και συγκρίνοντας μοιραία την αμεσότητα και την αποτελεσματικότητα με την οποία λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί και η δικαιοσύνη σε ευνομούμενες δημοκρατικές χώρες εν αντιθέσει με τη χώρα μας.
Όπως ο ίδιος προσωπικά, έτσι θέλω να πιστεύω πως και η πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών στην Ελλάδα, εξακολουθεί να περιβάλει με εμπιστοσύνη την ελληνική δικαιοσύνη η οποία σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχει την ιστορική ευθύνη να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας όχι μόνο της νομιμότητας, ικανοποιώντας το περί δικαίου αίσθημα αλλά πλέον και της ίδιας της δημοκρατίας. Σε αυτό το ιδιότυπο «μπρα ντε φερ» δημοκρατίας και παρακράτους η δημοκρατία πρέπει να κερδίσει και θα κερδίσει. Η Ελλάδα θα κερδίσει!
Γιώργος Μαραγκός
Σύμβουλος Ανάπτυξης & Διοίκησης Έργων
τ. Δήμαρχος Σύρου – Ερμούπολης
