Περαστικός απ’ το νησί μας ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Ιωάννης Ιωσήφ Πλακιωτάκης, με κουστωδία βουλευτών (από τον Έβρο έως την Κρήτη) και λοιπού κυβερνητικού συρφετού. Ο Βρούτσης, η Μονογιού, ο Φόρτωμας στα έδρανα του Χατζηανδρέου και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Δημοτικού Συμβουλίου. Για μια στιγμή, αφελώς παραμίλησα: Βρε μπας και δούμε κανένα ματσάκι αντιπαράθεσης μεταξύ ομοϊδεατών, έστω και στημένο, αφού έλειπε ο δημοτικός και κοινωνικός αντίλογος; Για τα προβλήματα, βρε αδελφέ, πάντα! Αμ δε… Η χωροταξική σημειολογία μάς μπέρδεψε.
Ο βιοχημικός μηχανικός-επιχειρηματίας (όπως δηλώνει στο βιογραφικό του ο Πλακιωτάκης) πλαισιώθηκε από την κομματική νομενκλατούρα που του υπέδειξε ο βουλευτής ναξάρχης μας και οι κομματάρχες του.
Πρώτα-πρώτα τα κομματικά εξαπτέρυγα. Αυτά που κατέχουν τους αρμούς της τοπικής εξουσίας. Μονόλογοι, υποσχέσεις, αριθμοί πιο στεγνοί και από το Φράγμα Τσικαλαριού. Όλα στον αέρα. Για το χθες ακούσατε κάτι; Για τα «σβησμένα κεριά»;
Έτσι ενέδυσαν τον έρμο υπουργό-όλων των Ελλήνων, υποτίθεται-, με βαρύ κομματικό μανδύα καλοκαιριάτικα και τον περιέφεραν, ταλαίπωρο και κορωνόπληκτο, στα οικεία λημέρια, με τους κολαούζους να τον ακολουθούν κατά πόδας, σαν τους παλιούς χωροφύλακες.
Ό,τι ακούστηκε στη μονοήμερη εκδρομούλα του νεοδημοκρατικού κλιμακίου, ξεχάστηκε ήδη. Η καθημερινότητα του Ναξιώτη και του επισκέπτη μας είναι εδώ, σκληρή και αδυσώπητη. Δεν βρήκε χαραμάδα να μπει στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Εκεί αιωρούνταν τα εκατομμύρια ευρώ (σαν σωματίδια κορωνοϊού) για έργα που έχουν αναγγελθεί πολλάκις. Έτσι, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο. Ο βοριάς των ημερών τα διασκόρπισε.
Πόσες φορές δεν ακούσατε τις παρόλες του δημάρχου και ως αντιδημάρχου; Ποια θέση είχε στην προηγούμενη διοίκηση; Τι έκανε 12 χρόνια; Και τι έχασε από όσα κέρδισαν σοβαροί, γνώστες, επαρκείς, υπεύθυνοι, μελετημένοι, έξυπνοι, ανοιχτοί, με πολιτικό νου και όχι κομματική μικρόνοια, καπάτσοι και έτοιμοι Δήμοι και δημοτικοί άρχοντες;
Μήπως ο εβρίτης βουλευτής του έβαλε κατ’ ιδίαν την ιδέα για την ίδρυση εταιρείας, όπως η δημοσυνεταιριστική «Έβρος» Α.Ε.; Μήπως ο φθιωτός βουλευτής του είπε ότι θα μεσολαβήσει στον συμπατριώτη του υπουργό Οικονομικών να ξεκόψει και εδώ κανένα κονδυλάκι (κολονάκι, πήγα να γράψω, κολλημένος εγώ), όπως κάνει στην εκλογική του περιφέρεια; Μήπως ο ρεθυμνιώτης βουλευτής ήλθε για να μας θυμίσει την ολοκληρωμένη παρέμβαση αστικής ανάπλασης της πόλης ή για τα υδατοδρόμια ή για τη βιώσιμη αστική κινητικότητα;
Μήπως αυτά είναι φαντασιώσεις μου και το ζήτημα είναι πιο απλό; Φίλοι του υπουργού και του ναξάρχη ήταν, σε διατεταγμένη κομματική υπηρεσία, συνδυάζοντας το κομματικό καθήκον και τη μητσοτακική παλινωδία με το λινό, κατά τον Ελύτη, καλοκαιρινό ταξιδάκι.
Δεν θα το μάθουμε ποτέ ή θα το μάθουμε από σπόντα. Αυτό είναι το πολιτικό, δημοτικό και κυβερνητικό, προσωπικό. Δυσανεκτικό στην πολιτική και κοινωνική λογοδοσία, παρόν στις παραμονές της επόμενης εκλογικής μάχης, όπου η υποσχεσιολογία ανθεί. Έλλειμμα σχεδιασμού, πρόβλεψης, έμπνευσης, νέων πρωτοβουλιών, καινοτομιών.
Για να μοιράζει ακάλυπτες επιταγές. Όμως, επιμένουμε. «Παλεύουμε για ένα τίποτε που ωστόσο είναι το παν».
Να δω τον Λιανό να μπαίνει με κάσκα στα σμυριδωρυχεία και τι; Τότε θα πω το «νυν απολύεις…». Μάλλον, όμως, η πολιτική και δημοτική «απόλυσή» του θα προηγηθεί.
Επιχώριος
