Αναγκαίος και επίκαιρος παραμένει ο αγώνας για τη γυναικεία χειραφέτηση, ο οποίος έχει την αφετηρία του στις 8 Μαρτίου του 1857, οπότε οι εργάτριες των υφαντουργείων και των ραφτάδικων της Νέας Υόρκης διεκδίκησαν τα δικαιώματα τους στην εργασία.
Αυτό υποστηρίζει με ανακοίνωση του ο Σύλλογος Εργαζομένων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (Σ.Εργ. Α.Δ.Α.), τιμώντας τη σημερινή μέρα όχι σαν γιορτή, αλλά ως «σύμβολο αγωνιστικής διεκδίκησης με οδηγό τις σύγχρονες ανάγκες». Ο Σύλλογος υποστηρίζει ότι ακόμη και η σημερινή πραγματικότητα διακατέχεται από γεγονότα που φανερώνουν ότι οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα, τονίζοντας ότι «ο αγώνας για τα σύγχρονα δικαιώματα των γυναικών αφορούν το εργατοϋπαλληλικό κίνημα στο σύνολό του!».
Το πλήρες περιεχόμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής:
Ο Σ.Εργ. Α.Δ.Α. τιμά την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας όχι σαν «γιορτή», αλλά σύμβολο αγωνιστικής διεκδίκησης με οδηγό τις σύγχρονες ανάγκες!
Έχουν περάσει 161 χρόνια από τις 8 Μάρτη 1857, όταν οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία, διεκδικώντας την μείωση των ωρών εργασίας στις 10 (από 16 που δούλευαν τότε), ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους.
Ο αγώνας τους βάφτηκε στο αίμα, αλλά δεν πήγε χαμένος, όπως κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Έγραψε μια λαμπρή σελίδα στην Ιστορία του παγκόσμιου εργατικού και γυναικείου κινήματος, έγινε φάρος για τις νέες γυναίκες στον αγώνα για ισότιμα δικαιώματα με τον άνδρα στην εργασία, στη μόρφωση, στις προσωπικές σχέσεις, στην κοινωνική δράση!
Ο αγώνας για τη γυναικεία χειραφέτηση και ισοτιμία παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος…
Σήμερα, παρά τα βήματα που έχουν γίνει, η πραγματικότητα δεν δικαιώνει όσους προσπαθούν να μας πείσουν ότι πλέον δεν υπάρχει γυναικεία ανισοτιμία καθώς:
*Μέσα στην γενική επιδίωξη της εργοδοσίας για φτηνή εργασία, η γυναικεία εργασία αμείβεται ακόμη λιγότερο και αξιοποιείται σαν «δούρειος ίππος» για να πέφτουν συνολικά οι μισθοί των εργαζομένων. Με πρόσχημα την «ισότητα» εξισώθηκαν προς τα πάνω τα όρια συνταξιοδότησης, την ώρα που τα ποσοστά ανεργίας των νέων γυναικών σπάνε κάθε ρεκόρ.
Όσες από τις κατακτήσεις των εργαζομένων γυναικών στον Δημόσιο τομέα δεν έχουν καταργηθεί, παρουσιάζονται ως «προνόμια» την ώρα που π.χ. χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός δημόσιων υποδομών ενώ ακόμη και στις δημόσιες – δημοτικές δομές οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
*Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018 περικόπτει κι άλλο την κρατική χρηματοδότηση για την Υγεία, με πρώτο θύμα την πρόληψη. Η ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στο χώρο της Υγείας, μετατρέπει σε πανάκριβο εμπόρευμα τις αναγκαίες εξετάσεις την ώρα που σημαντικές εξετάσεις προληπτικού χαρακτήρα δεν καλύπτονται από την δημόσια ασφάλιση.
*Στέλνουν τη μητρότητα στο απόσπασμα, αφού για το κράτος και τους εργοδότες ακόμα και οι στοιχειώδεις παροχές θεωρούνται «κόστος», καταργώντας σχεδόν όλα τα σχετικά επιδόματα – βοηθήματα.
*Στον ιδιωτικό τομέα, η ανασφάλιστη εργασία γενικεύεται, την ίδια στιγμή που η γυναίκα λόγω και των ιδιαίτερων βιολογικών χαρακτηριστικών της, έχει ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες από υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας και πρόληψης. Οι εργαζόμενες βιώνουν την ανασφάλεια, το φόβο της απόλυσης, ενώ στην πράξη αποτελεί όρο πρόσληψης ότι δεν θα μείνουν έγκυες. Φτάσαμε στο σημείο, δικαστήριο της ΕΕ να νομιμοποιήσει απόλυση εγκύων!
*Κυβερνήσεις και Ευρ. Ένωση με «όχημα» τη λεγόμενη «ισότητα των 2 φύλων» και την δήθεν «διευκόλυνση της γυναίκας να συνδυάζει την οικογένεια με την εργασία» έχουν κατοχυρώσει και προωθούν την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, ανδρών και γυναικών. Με αυτά τα προσχήματα έφεραν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις συμβάσεις μερικής και περιστασιακής απασχόλησης. Σήμερα το 60{ebf2de1fdbfefdec110a02f4c927aa7ce558be84e5a322e6c41137cb467b3c6d} περίπου των μερικά απασχολουμένων είναι γυναίκες, δηλαδή έχουν μισή δουλειά με μισό μισθό την ώρα που για όσες και όσους εργάζονται το 8ωρο (με αμοιβή) αποτελεί σύντομο ανέκδοτο.
Καμία γυναίκα δεν μπορεί από μόνη της να αντιπαλέψει τη συνολική επίθεση στα δικαιώματά της! Ο αγώνας για τα σύγχρονα δικαιώματα των γυναικών αφορούν το εργατοϋπαλληλικό κίνημα στο σύνολό του! Σήμερα 8 Μάρτη 2018 η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες!
Διεκδικούμε:
*Σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
*Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, προληπτικής και επείγουσας ιατρικής για όλες και όλους. Δωρεάν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις και οι προληπτικοί έλεγχοι. Πλήρης κάλυψη της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
*Δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για όλες και όλους.
*Προστασία της εργαζόμενης μητέρας, ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, μέτρα για τη φροντίδα των παιδιών και των νηπίων.
*Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής – αργίας.
