Έχουν περάσει αρκετά χρόνια αλλά ακόμα ηχεί στα αυτιά μου, τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου, εκείνη η βροντερή φωνή του Παππού, όταν μας σήκωνε νωρίς το πρωί να ετοιμαστούμε για την εκκλησιά.
Αντέστε φώναζε από τα χαράματα, η Παναγιά δεν θα περιμένει εμάς, κάντε γρήγορα θα αργήσουμε.
Άρον – άρον σηκωνόμασταν από τα κρεβάτια μας για να μην τα «ξανακούσουμε» από τον γηραιότερο του σπιτιού.
Δεν ήταν απλά η γιορτή της Μεγαλόχαρης, όπως άλλωστε γιορτάζεται σε ολόκληρη την Ελλάδα, ήταν και είναι κάτι πολύ περισσότερο για τους ντόπιους.
Είναι η γιορτή της Παναγιά τους, της Εκατονταπυλιανής, η μεγαλύτερη γιορτή της χρονιάς.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
(Visited 15 times, 1 visits today)
