Τίποτα δε συγκράτησε τους Λαμπαδηφόρους της Νάξου που ξεχύθηκαν στους δρόμους παρά την απαγόρευση των καρναβαλικών εκδηλώσεων.
Τι κι αν εκδόθηκε ΚΥΑ, τι κι αν ανακοίνωσε ο δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων τη ματαίωση του δρώμενου, τι κι αν η συδιοργανώτρια Κινηματογραφική Λέσχη ακύρωσε τις φετινές Λαμπαδηφορίες…
Οι Λαμπαδηφόροι της Νάξου αψήφησαν τα πάντα κι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Απόλλωνα και του Διόνυσου φωτίζοντας τη νύχτα με τις δάδες τους ταράζοντας την ηρεμία της πόλης με τους αλαλαγμούς, τις κραυγές και τα κρουστά τους.
Φέτος οι Λαμπαδηφόροι ήταν σαφώς λιγότεροι από τα προηγούμενα χρόνια και χωρισμένοι σε δυο «ομάδες».
Λευκό σεντόνι, ασπρόμαυρες μπογιές, στάχυα, αναμμένοι πυρσοί και πολύ κέφι… Οι Λαμπαδηφόροι ξεκίνησαν από το κάστρο και μέσα από τα γραφικά σοκάκια της πόλης κατέληξαν στην κεντρική παραλιακή οδό και έκαψαν τον καρνάβαλο στην αρχή του δρόμου για την Πορτάρα…
Κάποιοι από αυτούς έφτασαν και μέχρι το ναό του Απόλλωνα και άναψαν βεγγαλικά.
Το φετινό σύνθημα τους…
Εεεεεε, Οοοοοο στ’ α@@@@ μας τον γράψαμε τον κορωνοϊό!
Στο τέλος φώναξαν με δύναμη: Εεεεε, Οοοοο καρνάβαλο κάψαμε με τον κορωνοϊό!
Ένα από τα νεότερα έθιμα της Νάξου
Το έθιμο αυτό έχει γίνει παράδοση για την Νάξο τα τελευταία χρόνια -ενώ για αρκετά χρόνια ήταν και το μοναδικό Αποκριάτικο δρώμενο στη Χώρα- κι ακόμα αντικείμενο έμπνευσης για τους δημιουργούς.
Στο ντοκιμαντέρ «Sites and Sounds of Naxos» της Εύας Χατζάκη, περιλαμβάνονται οι ταινίες μικρού μήκους, «Λαμπαδηφορία» και «Κουδουνάτοι», που προβλήθηκαν σε διεθνή φεστιβάλ.
Κάθε χρόνο Ελληνικά και ξένα ΜΜΕ καλύπτουν αυτό το μοναδικό δρώμενο της Νάξου το οποίο έχει γίνει γνωστό ως τα πέρατα του κόσμου.
Σήμερα η λαμπαδηφορία είναι το αποκριάτικο δρώμενο που σίγουρα ενθουσιάζει… Έχει αγκαλιαστεί από τις νέες γενιές που προσθέτουν χρόνο με το χρόνο καινούργιους κρίκους στη μεγάλη αλυσίδα…
Τι πραγματικά είναι αυτό το οποίο κάνει τις Λαμπαδηφορίες να ξεχωρίζουν;
Αυτό το οποίο κάνει τις Λαμπαδηφορίες να ξεχωρίζουν είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζονται Απολλώνια και Διονυσιακά στοιχεία.
Ο Διόνυσος αντιπροσωπεύεται με τη μέθη, τη μέθεξη και την έκσταση, ο Απόλλωνας το φως. Άλλωστε οι προαναφερθέντες θεοί λατρεύτηκαν στην Αρχαία Νάξο και απ’ ότι φαίνεται υπολείμματα αυτής της λατρείας διαπερνούν τους αιώνες και την Ιστορία και αναβιώνουν στις μέρες μας.
«Δε σκεφτόμουν ούτε τον Απόλλωνα ούτε τον Διόνυσο…», μας απαντά μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης.
«Δε σκεφτόμουν τίποτα. Είχα αδειάσει… και ένιωθα πιο γεμάτη από ποτέ. Σαν να ζούσα κάθε χαμένη μου ζωή και σαν να είχε κάθε δευτερόλεπτο το βάρος ενός αιώνα. Ήμουν κάποια άλλη κι όλοι οι άλλοι μαζί. Αυτό δεν ήταν το νησί μου, ήταν ένας άγνωστος πλανήτης, κι αυτό δεν ήταν το κορμί μου παρά μονάχα το δοχείο του φωτός. Βρισκόμουν σ’ ένα σύμπαν όπου οι μοναδικές διαστάσεις ήταν τα τύμπανα, οι πυρσοί και οι άναρθρες κραυγές. Ένα σύμπαν από φως πλασμένο. Και ήμουν εκεί για να ξορκίσω χορεύοντας τον προαιώνιο φόβο, για να λησμονήσω την αναπόφευκτη συνάντηση… Ίσως νομίζεις πως υπερβάλλω… Το ξέρω, ακούγεται περίεργα.. Αυτή όμως είναι η “δικιά μου” Λαμπαδηφορία».
Η Λαμπαδηφορία φέτος, τυπικά ακυρώθηκε. Όμως οι Ναξιώτες Λαμπαδηφόροι και αρκετοί από αυτούς που ήρθαν στο νησί για να ζήσουν αυτή τη βραδιά, ήταν και πάλι εδώ.
Γέμισαν το κάστρο με τις φωνές τους και ζωντάνεψαν το τελευταίο Σαββατόβραδο της Αποκριάς.
Να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο, αρκετός κόσμος ταξιδεύει από κάθε γωνιά της Ελλάδας και κυρίως από τα γύρω νησιά για να ζήσει αυτή τη μοναδική εμπειρία.
