Η όμορφη βουλευτής Κυκλάδων μιλάει για πρώτη φορά για τις μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετώπισε ως παιδί και το bullying που δέχτηκε στα social media μετά την ομιλία της στη Βουλή για τα υδατοδρόμια θεωρώντας πως στοχοποιήθηκε – Τι λέει για την ενασχόλησή της με τα κοινά και γιατί την κέρδισε η πολιτική
Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου. Η κυρία Κατερίνα Μονογυιού φορώντας ένα κομψό ροζ πουκάμισο και μια στενή μεσάτη φούστα ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής για να μιλήσει κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου περί ίδρυσης, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδατοδρομίων στη χώρα μας.
Προτού ξεκινήσει να μιλά η αγωνία ζωγραφίζεται στο πρόσωπό της. Διορθώνει το ύψος των μικροφώνων, γυρίζει στην έδρα, κάτι ψιθυρίζει και ύστερα ξεκινά να μιλά. Αργά, συλλαβιστά, τονίζοντας κάποιες λέξεις λάθος και κοιτάζοντας διαρκώς τις τυπωμένες με τεράστια γράμματα σημειώσεις της. Στα 2 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα που διαρκεί η ομιλία στρέφει άλλες τρεις φορές το βλέμμα της στην έδρα σαν να ικετεύει να τη σταματήσουν.
Το βίντεο από την ομιλία γίνεται viral στα social media με χιλιάδες χρήστες να χλευάζουν την εντυπωσιακή βουλευτή Κυκλάδων για τις «ρητορικές» ικανότητές της, ανασύροντας ταυτόχρονα από το Διαδίκτυο πληροφορίες για το παρελθόν της: από τη συμμετοχή της στα Πελοποννησιακά Καλλιστεία τον Αύγουστο του 2003 έως τον εντυπωσιακό γάμο της στην Ιερά Μονή της Παναγίας Τουρλιανής, στην Άνω Μερά της Μυκόνου.
2 λεπτά …αιώνες
Στην Κατερίνα Μονογυιού τα 2 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα της ομιλίας της φάνηκαν αιώνες και γύρισαν τον χρόνο πολύ πίσω: στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, όταν η όμορφη ξανθιά μαθήτρια πήγαινε γεμάτη όρεξη στο σχολείο και η δασκάλα την έβαζε τιμωρία επειδή δεν μπορούσε να διαβάσει όπως τα υπόλοιπα παιδιά, με την ίδια να μην μπορεί να καταλάβει το γιατί. Θυμάται μόνο που στεκόταν στο ένα πόδι όρθια στη γωνία να κοιτά τον τοίχο με τα δάκρυα να τρέχουν από τα γαλανά μάτια της και ύστερα να επιστρέφει στο σπίτι της γεμάτη παράπονο: «Μαμά, σου ορκίζομαι ότι δεν θα ξαναπάω στο σχολείο». Η μητέρα της έπραξε, ωστόσο, με ενσυναίσθηση ό,τι δεν είχαν σκεφτεί να πράξουν οι εκπαιδευτικοί. Πίστεψε στις δυνατότητες της κόρης της και την πήγε σε ειδικούς, οι οποίοι διέγνωσαν πως έχει έντονη δυσλεξία και διάσπαση προσοχής.
Η μικρή Κατερίνα πείστηκε να επιστρέψει στα θρανία και έμαθε να ζει με αυτό. Ανακάλυψε τρόπους αφομοίωσης της σχολικής ύλης, ενώ κάθε φορά που κάποιος αμφισβητούσε την ευφυΐα της εκείνη πείσμωνε λέγοντας στον εαυτό της: «Κοίτα με πώς θα τα καταφέρω!».
Τα χρόνια περνούσαν και παρά τις αντίθετες προβλέψεις εκπαιδευτικών, αλλά και κάποιων συγγενών της, κατάφερε να περάσει με επιτυχία τη διαδικασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων, να καταξιωθεί επαγγελματικά και να εκλεγεί βουλευτής Κυκλάδων με τη Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνοντας 9.803 ψήφους. Το μυστικό της δυσλεξίας δεν το είχε εκμυστηρευτεί σε κανέναν, η συλλαβιστή ομιλία της την πρόδωσε, όπως και όλοι εκείνοι που εύκολα κρίνουν χωρίς να γνωρίζουν.
«Είναι πολύ σκληρό να με κοροϊδεύουν γι αυτό που είμαι»
Ο διαδικτυακός χλευασμός έφερε δάκρυα στα μάτια της και ένα μεγάλο παράπονο στην καρδιά της: «Αν είχα υποπέσει σε κάποιο πολιτικό ατόπημα θα ήμουν έτοιμη να δεχτώ ακόμη και την πιο σκληρή κριτική, αλλά το να με κοροϊδεύουν γι’ αυτό που είμαι είναι πολύ σκληρό». Ωστόσο, όπως ξεπερνούσε πάντοτε όλα τα εμπόδια που της έβαζε η ζωή, αποφάσισε να ξεπεράσει κι αυτό. Σκούπισε τα δάκρυα, γέμισε με δύναμη και αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλίες για την υποστήριξη των δυσλεκτικών μαθητών.
Η τελευταία ομιλία σας στη Βουλή έγινε viral και πολλοί σχολίασαν ότι ήσασταν απροετοίμαστη. Τι συνέβη στην πραγματικότητα;
Το να βγει κάποιος στο βήμα της Βουλής και να μιλήσει για πρώτη φορά, ειδικά αν είναι νέος βουλευτής, είναι μια πραγματική πρόκληση. Δεν είναι ό,τι πιο απλό το να εκθέσεις μπροστά σε πολλά άτομα τις απόψεις σου για το εκάστοτε θέμα με τρόπο σωστό, μεστό και κατανοητό. Οταν, δε, κάποιος έχει και δυσλεξία, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Για τον δυσλεκτικό τα γράμματα στο χαρτί «χορεύουν» – κι αυτό δυσχεραίνει κατά πολύ την όλη κατάσταση.
Πώς νιώθατε ακούγοντας τους συναδέλφους πίσω σας να συζητάνε;
Ενιωσα περίεργα, αυξήθηκε το άγχος μου γιατί δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σ’ αυτό που έκανα. Αντιλαμβανόμουν ότι οι συνάδελφοί μου απόρησαν διότι δεν γνώριζαν ότι, εκτός από δυσλεξία, έχω και διάσπαση προσοχής. Ωστόσο, είμαι βέβαιη ότι κανείς από τους συναδέλφους μου δεν άσκησε χλευαστική κριτική στο πρόσωπό μου.
Είναι μια κατάσταση που προφανώς έχετε ξαναζήσει πολλές φορές. Να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πότε και πώς καταλάβατε ότι έχετε δυσλεξία;
Από την Α’ Δημοτικού κατάλαβα ότι δυσκολευόμουν στην ανάγνωση σε σχέση με τους συμμαθητές μου. Τα χρόνια εκείνα δεν αξιολογούνταν τα περιστατικά μαθησιακών δυσκολιών όπως σήμερα και πολλά παιδιά, ενώ θα μπορούσαν να βελτιωθούν σε μεγάλο βαθμό, δεν το κατόρθωσαν διότι οι εκπαιδευτικοί δεν ήταν ενήμεροι για τέτοια θέματα. Σήμερα το υπουργείο Παιδείας με το πρόγραμμα επιμόρφωσης «Μαμούθ», σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, επιμορφώνει επαρκώς τους εκπαιδευτικούς και για τις μαθησιακές δυσκολίες.
Πώς το αντιμετωπίσατε;
Με τη βοήθεια των γονιών μου, οι οποίοι ήταν πάντα σε όλα δίπλα μου. Είμαστε μια αγαπημένη και δεμένη οικογένεια. Εβλεπαν ότι η κατάσταση αυτή με στενοχωρούσε, διέκριναν όμως και τις ικανότητές μου σε άλλους τομείς. Τότε ούτε εκείνοι ήξεραν για τις μαθησιακές δυσκολίες, ούτε γνώριζαν ότι ήταν μια κατάσταση που μπορούσε να βελτιωθεί. Παρ’ όλα αυτά η μητέρα μου εκείνη την εποχή με πήγε στο Νοσοκομείο Παίδων, στο Τμήμα Μαθησιακών Δυσκολιών, όπου και έγινε η διάγνωση της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).
Τι στάση κράτησαν οι εκπαιδευτικοί;
Οι εκπαιδευτικοί ήταν υποστηρικτικοί μαζί μου και ποτέ δεν είχα κακή αντιμετώπιση, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, χωρίς βέβαια να μπορούν να διαγνώσουν τη δυσλεξία μου, που εκείνη την εποχή ήταν άγνωστη στη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών. Εγώ βέβαια στάθηκα τυχερή και είχα καλή αντιμετώπιση που άλλα παιδιά δεν έχουν.
Υπήρξαν περιστατικά που σας είχαν φέρει σε αμήχανη ή δύσκολη κατάσταση στην τάξη;
Τα παιδιά είναι πολύ επικριτικά, δεν έχει να κάνει μόνο με τη δυσλεξία. Αν κάποιο παιδί είναι έστω και ελάχιστα διαφορετικό από τα υπόλοιπα, βρίσκουν πάτημα να το μειώσουν και να το κοροϊδέψουν. Θυμάμαι ένα περιστατικό στην Α’ Δημοτικού με τη δασκάλα μου: δυσκολευόμουν να διαβάσω το κείμενο και εκείνη με χαστούκισε και με έβαλε τιμωρία να κοιτάζω προς τον τοίχο με το ένα πόδι όρθιο.
Είχατε δεχτεί bullying;
Βεβαίως και είχα δεχτεί bullying, τα παιδιά είναι πολύ σκληρά. Αυτό όμως με έκανε πολύ δυνατή, με πείσμωσε και με βοήθησε να αναπτύξω τις ικανότητές μου σε άλλους τομείς. Ποτέ δεν φοβήθηκα να πω την άποψή μου ανοικτά και να στηρίξω τα λεγόμενά μου σε οποιονδήποτε τομέα. Παρότι είναι πολύ άσχημο ένα παιδί να δέχεται bullying, σε μένα αυτό λειτούργησε ευτυχώς θετικά.
Τι μαθήτρια ήσασταν; Χρειαζόταν να καταβάλλετε μεγαλύτερη προσπάθεια από τους συμμαθητές σας;
Ημουν μέτρια μαθήτρια, αλλά σαφώς η δυσλεξία έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα και έπρεπε να καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια για να αντεπεξέλθω ικανοποιητικά στα μαθητικά μου καθήκοντα. Βέβαια, ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκα το γεγονός ότι είμαι δυσλεκτική ώστε να πάω στο σχολείο μου αδιάβαστη.
Τι θέλατε να γίνετε όταν θα μεγαλώνατε;
Από μικρή ήξερα τι επάγγελμα ήθελα να ακολουθήσω, εκείνο της αισθητικού. Στη συνέχεια έδωσα Πανελλήνιες και πέρασα στη Σχολή Διατροφής και Διαιτολογίας στην Κρήτη. Πάντα όμως η αγάπη μου για τον τόπο μου, τις Κυκλάδες, ήταν μεγάλη και ήθελα διακαώς να εναποθέσω το προσωπικό μου λιθαράκι για την ανάπτυξη των νησιών. Η πολιτική με γοήτευε ανέκαθεν.
Πώς ήταν η εμπειρία των Πανελλαδικών Εξετάσεων και των σπουδών;
Ως άτομο με μαθησιακές δυσκολίες η προσπάθειά μου στις Πανελλαδικές Εξετάσεις ήταν μεγαλύτερη από των άλλων παιδιών, αλλά στο τέλος τα κατάφερα και μπήκα στο πανεπιστήμιο με προφορικές εξετάσεις όπως προβλέπεται. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου απλώς διάβαζα περισσότερο. Οι στόχοι πάντα επιτυγχάνονται με κόπους και θυσίες.
Πώς νιώσατε ακούγοντας και διαβάζοντας άσχημα και ειρωνικά σχόλια για την ομιλία σας, όπως το «Λό-λα να έ-να μή-λο»;
Ως χαρακτήρας μπορώ να μπαίνω στη θέση του άλλου. Ακούγοντας και διαβάζοντας άσχημα και ειρωνικά σχόλια για την ομιλία μου αμέσως σκέφτηκα τα άτομα με παρόμοιο πρόβλημα με το δικό μου. Το 5%-6% των ανθρώπων στην Ελλάδα έχουν δυσλεξία. Τι αντιμετωπίζουν άραγε τα άτομα αυτά;
Εγώ βρίσκομαι σε μια θέση που δεν με αγγίζουν τόσο αυτά τα σχόλια, όμως με προβληματίζουν, διότι κάποιος άλλος που βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με μένα μπορεί να τα εκλάβει με άσχημο τρόπο και με άσχημες συνέπειες για τον εαυτό του. Είναι πολύ ανησυχητικό αυτό, πρέπει να ξεπεράσουμε τα όποια ταμπού απέναντι στις μαθησιακές δυσκολίες και να αγκαλιάσουμε τις υπόλοιπες ικανότητες που έχουν τα άτομα αυτά. Εν έτει 2020 μπορούμε να διαγιγνώσκουμε την όποια μαθησιακή δυσκολία, να τη βελτιώνουμε και παράλληλα να ενισχύουμε τις υπόλοιπες ικανότητες. Είναι λυπηρό να δέχονται τα άτομα αυτά bullying και οποιαδήποτε χλευαστική κριτική.
Πιστεύετε πως στοχοποιηθήκατε;
Θεωρώ πως στοχοποιήθηκα μόνο και μόνο επειδή είμαι βουλευτής και γυναίκα. Ήταν αναμενόμενο να ψάχνει κάποιος να βρει το οποιοδήποτε ελάττωμα.
Μηνύματα συμπαράστασης λάβατε; Από ποιους και τι σας είπαν;
Πήρα πολλά μηνύματα συμπαράστασης από απλούς πολίτες, φίλους, αλλά και συναδέλφους που με εμψυχώνουν να συνεχίσω την πορεία μου, αλλά και την προσπάθεια για να αποδειχτεί ότι άνθρωποι με ανάλογα προβλήματα δεν υστερούν και μπορούν να επιτύχουν τους στόχους που θα θέσουν στη ζωή τους. Η δυσλεξία, ξέρετε, είναι πλέον πολύ συχνό φαινόμενο, υπάρχει γύρω μας σχεδόν σε κάθε σπίτι. Οι δυσκολίες αναγνωρίζονται και πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Η εμπειρία σας αυτή έγινε η αφορμή να αναλάβετε κάποιες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της δυσλεξίας στα ελληνικά σχολεία;
Μετά την τραυματική εμπειρία που βίωσα, έχω αποφασίσει να αναλάβω πρωτοβουλία για ενημέρωση σε θέματα που σχετίζονται με τις μαθησιακές δυσκολίες σε παιδιά και γονείς. Τα προβλήματα αυτά όσο πιο γρήγορα αντιμετωπιστούν τόσο πιο εύκολα θα ξεπεραστούν. Στόχος είναι τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες να μη στοχοποιούνται, να μην αισθάνονται μειονεκτικά και να κατανοήσουν όλοι πως παρότι είναι διαφορετικά, δεν υστερούν σε τίποτα.
Η viral ομιλία έγινε αφορμή να ψάξουν και να θυμηθούν κάποιοι περιστατικά από τη ζωή σας, όπως τη συμμετοχή σας σε καλλιστεία.
Στα 19 μου χρόνια είχα αποφασίσει να συμμετάσχω στα Πελοποννησιακά Καλλιστεία όπου έλαβα τον τίτλο «Miss Beauty 2003». Δεν έχω μετανιώσει γι’ αυτή μου την ενέργεια, ούτε βλέπω κάτι επιλήψιμο σε αυτό. Εκτοτε δεν ασχολήθηκα ξανά λόγω του ότι αφιερώθηκα στις σπουδές μου.
Τι συμβουλή θα δίνατε σήμερα στα νέα κορίτσια; Να ασχοληθούν με το μόντελινγκ;
Η συμβουλή μου είναι να ασχολούνται με αυτό που τους αρέσει, να ακολουθούν τον δρόμο των ονείρων τους και να βάζουν στόχους στη ζωή τους. Παράλληλα, όμως, πρέπει να φροντίζουν και για τη μόρφωσή τους.
Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τα κοινά;
Πάντα μου άρεσε η ενασχόληση με τα κοινά. Από παιδί ανήκω στο Σώμα των Προσκόπων και συμμετείχα σε εθελοντικές δράσεις. Ημουν οργανωμένη και ενταγμένη στην ΟΝΝΕΔ Μυκόνου και στη συνέχεια στην ΟΝΝΕΔ Κυκλάδων. Από τους κόλπους της οργάνωσης προτάθηκα και ως υποψήφια βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία το 2012.
Πολλοί έγραψαν και για τον «χλιδάτο» γάμο σας στη Μύκονο.
Η Μύκονος, όπως και κάθε άλλη περιοχή, έχει τα έθιμά της. Όταν γίνεται γάμος γλεντάει όλο το νησί. Εγώ είμαι Μυκονιάτισσα και ζω στη Μύκονο, δεν πήγα στο νησί για να επιδείξω χλιδή. Παντρεύτηκα στον τόπο μου, στο μοναστήρι όπου πήγαινα από παιδί, έχοντας δίπλα μου τους δικούς μου ανθρώπους και τους φίλους μου.
Στα περισσότερα δημοσιεύματα τονίζεται η εμφάνισή σας με χαρακτηρισμούς όπως «καλλονή» και «εντυπωσιακή». Επαιξε ρόλο η εμφάνιση στην εκλογή σας; Μήπως αυτό πληρώνετε με όλο αυτόν τον θόρυβο που δημιουργήθηκε;
Σας ευχαριστώ για τα κολακευτικά λόγια σας, αλλά δεν πιστεύω ότι η εκλογή μου στηρίχθηκε στην εμφάνισή μου. Ξέρετε, ο μεγάλος μου στόχος είναι να βρίσκομαι δίπλα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Βάζω τον ανθρώπινο παράγοντα πάνω απ’ όλα. Το να είσαι νέα, γυναίκα και βουλευτής πιστεύω ότι σίγουρα ενισχύει κάποιες κακοπροαίρετες κριτικές.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Προσωπικά και επαγγελματικά. Να έχω τη δύναμη να βρίσκομαι κοντά στους πολίτες. Να μάχομαι για τα δικαιώματά τους. Προσωπικά με γαληνεύει να βρίσκομαι για λίγο στο νησί μου με την οικογένειά μου και θα ήθελα να μου δίνεται η ευκαιρία να το κάνω λίγο πιο συχνά. Τέλος, θα επιθυμούσα να μου έδινε ο Θεός ένα παιδί.
H Τουρκία τις τελευταίες μέρες, με τα γεγονότα στον Έβρο, εντείνει την προκλητικότητα και την επιθετικότητά της βοηθώντας μετανάστες και πρόσφυγες να μπουν παράνομα στην Ελλάδα και αμφισβητώντας τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Πώς τα βλέπετε όλα αυτά;
Τις τελευταίες μέρες η Ελλάδα δέχεται μια συντονισμένη και οργανωμένη από την Τουρκία απόπειρα παράνομης εισόδου στα σύνορα του Έβρου χιλιάδων προσφύγων και λαθρομεταναστών.
Όλοι οι Έλληνες είμαστε ενωμένοι απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, δίπλα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που έπραξε το αυτονόητο, προστάτεψε τη χώρα και τους Έλληνες από μια ασύμμετρη απειλή. Αυτές τις μέρες η καρδιά και το μυαλό μας είναι στον Έβρο και στα νησιά, σε αυτούς που υπερασπίζονται τα σύνορά μας. Οι ακρίτες, οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας αξίζουν συγχαρητήρια. Η Ελλάδα δεν θα γίνει αποθήκη ψυχών. Ήταν και θα παραμείνει κυρίαρχη χώρα.
Ελένη Λαζάρου
