Εικοσιτρία ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που ο πύργος Χειμάρρου στη Νάξο παραμένει παρατημένος και περιτυλιγμένος με σιδερένιες, σκουριασμένες πια και ετοιμόρροπες σκαλωσιές.
Ο π. Βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Λεβογιάννης φέρνει το θέμα στην επικαιρότητα με μια ανάρτηση του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης:
«23 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε και είναι ακόμη έτσι φασκιωμένος με τις σιδερένιες σκουριασμένες σκαλωσιές ο πύργος του Χειμάρρου από το 1995 και ουδείς ενδιαφέρεται…
Αν βρεθείς εκεί, κάτω απ’ το μνημείο και φυσάει άγριος αέρας, φαινόμενο συνηθισμένο σε κείνα τα μέρη, τότε ακούς τις λαμαρίνες και τα σίδερα απ’ τις σκαλωσιές να χτυπούν πάνω στον μαρμαρένιο τοίχο του πύργου με τέτοια ορμή, που ο απαίσιος ήχος τους σε τρομάζει και σε εξοργίζει συνάμα, για την αδιαφορία των ανθρώπων, αρμόδιων, ντόπιων, επιστημόνων, τοπικών αρχόντων. Η αδιαφορία τους κρύβεται εκεί στην ερημιά του Καλαντού, που είχε την ατυχία να βρίσκεται το μοναδικό αυτό μνημείο… Κι ήταν κάποτε στην …προτουριστική περίοδο της Νάξου μαζί με την Πορτάρα η σημαία του νησιού!!!» αναφέρει.
«Ένα από τα πιο αναγνωρισμένα μνημεία της Νάξου»
Ο Πύργος του Χειμάρρου είναι κατασκευή της ελληνιστικής περιόδου (4ος-3ος αιώνας π.Χ.) και από τα πιο αναγνωρισμένα μνημεία της Νάξου, μετά την Πορτάρα. Βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, ανάμεσα στον Ζα, το ψηλότερο βουνό της Νάξου και τη θάλασσα (στα μισά περίπου της διαδρομής από το Φιλώτι προς τον Καλαντό). Δεσπόζει επιβλητικά σ’ ένα ύψωμα ανάμεσα σε δύο χειμάρρους, το Χείμαρρο ανατολικά και τα Πετρόνια δυτικά.
Μια «πονεμένη» ιστορία
Το έργο αναστήλωσης του Πύργου Χειμάρρου εντάχθηκε αρχικά στο Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (1994-1999) της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου με φορέα υλοποίησης την ΚΑ Εφορία Προϊστορικών και Κλασικών αρχαιοτήτων Κυκλάδων.
Το έργο ξεκίνησε αυτή την περίοδο (όπου και τοποθετήθηκαν οι σιδερένιες σκαλωσιές που το περιβάλλουν), αλλά επειδή δεν ολοκληρώθηκε, προτάθηκε ως έργο -γέφυρα (συνεχιζόμενο) στο Γ’ ΚΠΣ που όμως τελικά δεν εντάχθηκε, με αποτέλεσμα να μείνει το μνημείο στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.
Να σημειωθεί ότι αν και η ένταξη του έργου (ως συνεχιζόμενο) ήταν δεδομένη για την αρχαιολογική υπηρεσία, αντί της συνέχισης της αναστήλωσης του μοναδικού μνημείου του Πύργου του Χειμάρρου στο Γ΄ΚΠΣ εντάχθηκε το υδραγωγείο του Λύγδαμη στις Μέλανες.
Παρά τις διαμαρτυρίες (τότε) του βουλευτή Νίκου Λεβογιάννη προς τον υπουργό Πολιτισμού Ευάγγελο Βενιζέλο, το έργο δε συνεχίστηκε και εξακολουθεί να παραμένει ακόμα μέχρι και σήμερα σε αυτή την κατάσταση, εγκαταλειμμένο, με τον κίνδυνο να υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω: Ψήφισμα της εταιρίας Κυκλαδικών Μελετών τον Μάιο 2017 για τον Πύργο Χειμάρρου
Απόσπασμα από δελτίο τύπου του Νίκου Λεβογιάννη, που εκδόθηκε στις 5 Ιουνίου 2003 και φυσικά είναι επίκαιρο μέχρι και σήμερα:
«Ποιος θα αναλάβει την τεράστια ευθύνη της βέβαιης κατάρρευσης του Πύργου του Χειμάρρου;
Ποιος θα εξηγήσει στο λαό της Νάξου, αλλά και στους χιλιάδες επισκέπτες του Πύργου, τους λόγους που το μνημείο αυτό έχει αυτή την άθλια εικόνα, παραμορφωμένο από τις σκαλωσιές και την εγκατάλειψη;».
Να σημειωθεί ότι το 2011 το μνημείο κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος, μαζί με τους δύο βυζαντινούς ναούς που βρίσκονται μέσα στο περιτείχισμα και ένα μικρό τμήμα αρχαίας οδού. Το 2015 εκπονήθηκε μελέτη αποκατάστασης του μνημείου από τον πολιτικό μηχανικό δρ. Κ. Ζάμπα, για την στερέωση και ανακατασκευή των ερειπωμένων τμημάτων, επανατοποθέτηση του διάσπαρτου υλικού που υπάρχει γύρω, αφού πρώτα αναγνωρίζονταν οι αρχικές θέσεις, συγκολλήσεις, επαναφορά πλίνθων που έχουν μετακινηθεί, προστασία από κεραυνούς και καιρικές συνθήκες. Επίσης θα τοποθετούνταν στέγη και πατώματα.
Φωτογραφίες του περιβόητου υπόστεγου στον περίβολο του Πύργου, που κατέρρευσε. Είχε κοστίσει αυτό μόνο το υπέρογκο ποσό των 10 εκατ. δραχμών:
