Το άλογο που καλπάζει και η σβηστή κάμερα – Του Γιάννη Φλεβάρη

Σε μια απ’ τις συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου έλαβα τον λόγο από το Προεδρείο για να τοποθετηθώ σε ένα σοβαρό θέμα για το οποίο είχα ειδικές γνώσεις και γνώριζα ιδιαίτερες λεπτομέρειες.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας εξάντλησα τον προβλεπόμενο χρόνο και ζήτησα δίλεπτη παράταση από τον Πρόεδρο, πράγμα που έγινε και έτσι ανέπτυξα τις κρίσιμες παραμέτρους πριν την ψηφοφορία. Δεν έχει σημασία ποιο ήταν το θέμα, ούτε πότε και που έγινε η συνεδρίαση, όταν όμως τελείωσε το συζήτησα με συναδέλφους που με πλησίασαν και ενδιαφέρθηκαν για κάποιες διευκρινήσεις. Ανάμεσά τους ήταν και κάποιος που μου φάνηκε προβληματισμένος. «Δε συμφωνείς με την απόφαση που πήραμε;», τον ρώτησα; «Όχι δεν είναι αυτό», απάντησε. «Παρατήρησα ότι την ώρα της τοποθέτησης, μια κάμερα στράφηκε προς το μέρος σου αλλά το πρόσωπο που την χειριζόταν, την κράτησε σβηστή. Ήθελε να νομίζεις ότι καταγράφει. Τους προηγούμενους ομιλητές που ήταν εκτός της παράταξης μας, τους κατέγραψε και κράτησε σημειώσεις …».
Γέλασα και αφού τον επαίνεσα για την παρατηρητικότητα του, είπα στον καλό συνάδελφο, «την απόφαση που θέλαμε για το συγκεκριμένο θέμα, την πήραμε. Την τοποθέτηση μου την έκανα για σας κι όχι για την κάμερα. Ακόμα κι αν δεν ήταν εκεί θα έλεγα ακριβώς τα ίδια. Είτε με κλειστές, είτε με ανοιχτές κάμερες το αποτέλεσμα μετράει. Αυτό έχει ανάγκη ο τόπος. Την ουσία και την αλήθεια».
Θυμήθηκα το περιστατικό, σήμερα που συμπληρώνονται δυόμισι χρόνια από τότε που η παράταξη του Γιώργου Χατζημάρκου, «Το Νότιο Αιγαίο Μπροστά» έγινε Περιφερειακή Αρχή ανατρέποντας δεδομένα, συσχετισμούς και ετερόκλητες συμμαχίες αντίθετων ιδεολογικών χώρων ένθεν και ένθεν. Συσχέτισα το συμβάν με την αρνητική και υποκριτική στάση που τήρησαν κάποιοι όταν με μια στρατηγική κίνηση υψηλής πολιτικής διακινδύνευσης και αντίστοιχης τόλμης και ευφυΐας, ο Γιώργος Χατζημάρκος ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ξεκινώντας το μεγάλο ταξίδι στα νησιά που συνεχίζεται και δεν θα τελειώσει εδώ…
Αρχικά σχεδόν άγνωστος μεταξύ αγνώστων, έφτασε στις Κυκλάδες έχοντας ως μόνο εφόδιο στις αποσκευές του τα προσόντα του ηγέτη και την ενθουσιώδη υποστήριξη από μια μεγάλη παράταξη με κυρίαρχη παρουσία στο νησί της Ρόδου. Κάποιες κάμερες και τότε ήταν σβηστές. Κάποια στόματα και τότε δεν έσταζαν μέλι. Δεν πειράζει. Δεν κατηγορούμε κανέναν. Δεν υπάρχουν παράπονα για κανέναν. Καθείς κάνει αυτό που επιλέγει και αυτό που επιθυμεί. Έτσι είναι η πολιτική. Η ουσία όμως είναι ότι όποιος πιστεύει σε κάτι μεγάλο και αποφασίσει να το διεκδικήσει ενεργεί, με πράξεις και έργα.
Αυτό έκανε η Περιφέρεια δυόμισι χρόνια τώρα στα 48 μεγαλύτερα νησιά του Νοτίου Αιγαίου και στο πλήθος των μικρότερων. Έκανε πράξη το πρόγραμμά της. Ένα πρόγραμμα που δεν ξανάγινε. Ένα απλό και λιτό φυλλάδιο με δύο μόλις ψηφία. Το Κ2.
Ξεδιπλώσαμε προχθές μαζί με τον Περιφερειάρχη, όλη η παράταξη το προεκλογικό μας φυλλάδιο. Το Κ2 ήταν εκεί και σήμαινε πολλά. Τα 2 Κ, το ακριτικό Καστελόριζο, ολόκληρο το Αιγαίο από τη Μεγίστη έως την Κέα και όλα εκείνα όσα μπορεί να σημαίνει μια Αυτοδιοικητική πολιτική που αναλαμβάνει την ευθύνη της ανάπτυξης με άξονες δράσεων και σχέδιο. Είναι εξαιρετικά σπάνιο μια παράταξη να μιλάει στο μέσον της θητείας για το πρόγραμμα της γιατί αυτό σημαίνει ότι το τίμησε, το τήρησε και εξακολουθεί να το εφαρμόζει, την ώρα που όλα σχεδόν τα εκλογικά σχήματα προσπαθούν να ξεχάσουν, τι είπαν τότε και το κάνουν τώρα…
Στο χαιρετισμό μου προς την παράταξη, με την ολοκλήρωση και της δικής μου εντολής ως Αντιπεριφερειάρχη στα δυόμισι πρώτα χρόνια της θητείας μας, επέλεξα να μιλήσω για το Κ2 και το χαρακτήρισα ως «στρατήγημα και επιτομή πολιτικής σε τοπικό και εθνικό επίπεδο». Δεν είπα κάτι άλλο. Δεν χρειαζόταν. Μιλώντας μόνο για λίγα δευτερόλεπτα, αποδίδω τιμή στον επικεφαλής, στα στελέχη της παράταξης, στα μέλη της, στους υποψηφίους της, στους συνεργάτες μας, στους εθελοντές μας, στους ψηφοφόρους μας, σε όσους εργάστηκαν για τη νίκη και την πορεία μας ως εδώ, σε όσους μας ακολουθούν σήμερα, σε όσους μας εμπιστεύονται και σε όσους πιστεύουν σε εμάς.
Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές είμαι ήσυχος και υπερήφανος για την εργασία μου στη θέση του Αντιπεριφερειάρχη που μου εμπιστεύτηκε ο Γιώργος Χατζημάρκος, για τη δραστηριότητά μου και για την συνολική υποστήριξη του έργου της Περιφερειακής Αρχής, με ατελείωτες ώρες δουλειάς, με αποκλειστική απασχόληση, με αμέτρητα ξενύχτια, με διάβασμα και κινητικότητα, με πολλές μετακινήσεις, άλλοτε εύκολες και άλλοτε επίπονες, αποκλεισμένος με απαγορευτικά και πολλά μποφόρ, με δύσκολες αποφάσεις, με υπευθυνότητα και ευθύνη.
Το ζητούμενο σήμερα είναι η επόμενη μέρα. Τα επόμενα δυόμισι χρόνια. Το επόμενο κρίσιμο διάστημα για την πατρίδα, για τα νησιά μας, για τους ανθρώπους μας και τον κόσμο που γύρω μας αλλάζει. Η παράταξη ενσωμάτωσε στην πολιτική της αγνά και πολύτιμα για τη σύνθεση και τη σύστασή της στοιχεία πατριωτισμού. Ο Περιφερειάρχης και όλοι όσοι αποτελούν αυτή την παράταξη διατηρούν το δικαίωμα να το επικαλεστούν. Δυόμισι χρόνια τώρα, η παράταξή μας δεν έχασε το ηθικό πλεονέκτημα. Το διατήρησε μέσα σε ένα περιβάλλον πρωτοφανούς κρίσης, πίεσης, ανατροπής, γεωπολιτικής αστάθειας, οικονομικής κατάρρευσης, αλλαγής δεδομένων στην αυτοδιοίκηση και στην πραγματική ζωή. Είναι γεγονός που κανείς δεν μπορεί να διαψεύσει ότι ποτέ πριν, καμία Αυτοδιοικητική Αρχή δεν είχε να αντιμετωπίσει τόσο δύσκολες περιστάσεις και ένα τόσο αρνητικό περιβάλλον. Κάποτε έβρεχε εκατομμύρια και δεν ήταν ένας αλλά πολλοί που έλεγαν «λεφτά υπάρχουν». Όλα αυτά άλλαξαν. Όλοι το ξέρουν.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Αυτό που όλοι γνωρίζουν. Η αποδοχή της Περιφερειακής Αρχής διατηρήθηκε ψηλά και συνεχώς αυξάνεται. Η Περιφέρεια λειτούργησε, χωρίς τα χρήματα των προηγούμενων ετών, υποστελεχωμένη και χωρίς προσωπικό, με κοσμογονικές αλλαγές τριγύρω, με το μεταναστευτικό σε έκρηξη, με capital control, με δέσμευση αποθεματικών, με αναστολή δαπανών για να δημιουργηθεί πλεόνασμα, με πολύ δύσκολες καταστάσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει με κόστος αλλά άμεσα και με αποφασιστικότητα, όμως η αποδοχή ενισχύεται. Η πολιτική χωρίς χρήματα αλλά με αρχές, αποδίδει πλεονεκτήματα στον τόπο και τους ανθρώπους του.
Θα συνεχίσουμε. Το ταξίδι βρίσκεται ακόμα στην αρχή. Θα ακολουθήσει νέα θητεία. Με καθαρά χέρια, με αδιαπραγμάτευτες πολιτικές αρχές και θέσεις, με σχέδιο και στόχο θα μετατρέψουμε τους αγώνες και τις δράσεις μας για τη Δωδεκάνησο, τις Κυκλάδες και το Νότιο Αιγαίο σε συγκριτικό πλεονέκτημα για ολόκληρη την Ελλάδα που έχει ανάγκη τη φωνή και το έργο μας. Σε τελική ανάλυση έστω και αν μια κάμερα σκοπίμως παραμένει κλειστή, το άλογο που καλπάζει γρηγορότερα και είναι πιο δυνατό θα προηγείται και θα βρίσκεται μπροστά!
Γιάννης Φλεβάρης