Με βιολιά, λαούτα και τραγούδια σε ένα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, συνόδεψαν στην τελευταία της κατοικία την Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη, η οικογένεια της, συγγενείς, φίλοι, σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος της παραδοσιακής μουσικής της Νάξου, συγχωριανοί και πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά του νησιού.
Η σορός της σπουδαίας ερμηνεύτριας έφτασε στο νησί με το πλοίο στις 12:45 το μεσημέρι όπου εκεί την υποδέχτηκαν με όλες τις τιμές οι συμπατριώτες της Ναξιώτες.
Στη συνέχεια, στην πλατεία του Κινιδάρου, ιδιαίτερη πατρίδα της Ειρήνης, την περίμεναν οι συγχωριανοί της για να της πουν το τελευταίο αντίο με βιολιά, λαούτα και τραγούδια.
Με την άφιξη της Ειρήνης ο ιερέας του χωριού τέλεσε τρισάγιο και τα βιολιά ξεκίνησαν να παίζουν το «Αρμενάκι», «Νάξο με τα ψηλά βουνά» και άλλα αγαπημένα νησιώτικα, επιτυχίες της Ειρήνης Κονιτοπούλου και την συνόδεψαν στην τελευταία της βόλτα μέσα από τα γραφικά σοκάκια του χωριού που τόσο πολύ αγαπούσε.
Η πομπή κατέληξε στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όπου τελέστηκε τρισάγιο χοροστατούντος του Μητροπολίτη Παροναξίας κ. Καλλίνικου. Διαβάστηκαν ψηφίσματα και επικήδειοι και αμέσως μετά ξεκίνησε η πομπή για το κοιμητήριο του χωριού, εκεί που όλοι είπαν το τελευταίο αντίο τραγουδώντας με δάκρυα στα μάτια τα τραγούδια της Ειρήνης…
Ιδιαίτερη στιγμή το συγκινητικό “αντίο” της κόρης της Ελένης Λεγάκη, που στάθηκε στο πλευρό της μητέρας της μέχρι την τελευταία στιγμή.
Οι στιγμές ήταν ιδιαίτερα συγκινητικές…
Η Μαρία Σκουλαξίνου μαζί με τα παιδιά, τα εγγόνια τα αδέλφια της Ειρήνης και όλους τους παρεβρισκόμενους τραγούδησαν «…ο ήλιος εβασίλεψε κι η μέρα σκοτεινιάζει και το δικό σου πρόσωπο σαν το φεγγάρι μοιάζει…» κι ακόμα «θέλω να γίνεις φθυσικιά μα όχι να πεθάνεις, μα όχι να πεθάνεις, για να περνώ κάθε πρωί να σε ρωτώ τι κάνεις… να σε ρωτώ τι κάνεις και όχι να πεθάνεις…».
Ο αδελφός της Ειρήνης, Βαγγέλης Κονιτόπουλος την αποχαιρέτησε κι αυτός με ένα τραγούδι… σκορπίζοντας ρίγη συγκίνησης. «Να ‘ταν ο χάρος μερακλής και να του τραγουδήσεις, να του γλυκάνεις την καρδιά και πίσω να γυρίσεις…».
«Τι είναι αυτό που νοσταλγώ και θέλω να μια στο χωριό… άμα βραδιάζει η μέρα, άμα βραδιάζει η μέρα…» ήταν ακόμα ένας νησιώτικος σκοπός στον αποχαιρετισμό.
Το στερνό αντίο συνοδεύτηκε με ένα κοτσάκι «Έρι, Έρι, Έρι κυρα-Ρήνη, το νησιώτικο χωρίς εσένα έρημο θα μείνει. Έρι, Έρι, Έρι βρες και τον Τσελέντη στον παράδεισο απόψε να στήσετε το γλέντι…».
Το παρών στην τελετή έδωσαν και μέλη του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου με παραδοσιακές στολές, που συνόδευαν το αηδόνι του Αιγαίου και μοίραζαν λευκά άνθη στον κόσμο…
Παρόντες μεταξύ άλλων στην τελετή ενταφιασμού και το τελευταίο αντίο στη σπουδαία ερμηνεύτρια του νησιώτικου ήταν οι βουλευτές Κυκλάδων Γιάννης Βρούτσης και Κατερίνα Μονογιού, ο δήμαρχος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων Δημήτρης Λιανός, ο έπαρχος Νάξου Γιάννης Μαργαρίτης, ο πρόεδρος Κινιδάρου Κώστας Κλουβάτος, αντιδήμαρχοι και άλλοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο πρόεδρος της ΕΑΣ Νάξου Δημήτρης Καπούνης, εκπρόσωποι φορέων και Πολιτιστικών συλλόγων της Νάξου και ναξιακών συλλόγων της Αθήνας.
Να σημειωθεί ότι τη δαπάνη της ταφής της Ειρήνης Κονιτοπούλου-Λεγάκη κάλυψε η ΕΑΣ Νάξου ενώ ο δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων παραχώρησε τον τάφο στο κοιμητήριο της Κοινότητας Κινιδάρου ως ένδειξη τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς της.
Επίσης το δημοτικό συμβούλιο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων αποφάσισε ομόφωνα την ονομασία κεντρικής οδού της πόλεως Νάξου σε οδό «Ειρήνης Κονιτοπούλου -Λεγάκη».
Περισσότερες φωτογραφίες
